Vakantie in Zeeland #1

Op 16 juli begon eindelijk mijn vakantie en zijn Maikel, ik en Nori naar Zeeland gereden. Die autorit viel niet mee want Nori heeft ineens last van wagenziekte en had tijdens de rit 3x gekotst. Gelukkig had ik een handdoek op mijn schoot, maar ik vond het vooral zielig voor haar. Ze moest ook de hele tijd kwijlen, wat een teken is van misselijkheid. 
Na ruim 2 uur kwamen we aan in Dishoek en kon de vakantie echt beginnen. Oh wat had ik hier naar uitgekeken! Alhoewel, ik was nog wel nerveus over hoe het met Nori zou gaan. Maar eigenlijk werd die nervositeit al heel snel weggenomen omdat ze het super goed deed! Ze heeft na de eerste nacht voor het eerst de hele nacht doorgeslapen en dat doet ze sindsdien standaard. Dat is echt mega fijn! Ook gaat het goed met de ren. Als ze daar in zit kan ze lekker haar eigen ding doen en hoeven wij niet continu op haar te letten. Daardoor konden wij ook lekker ontspannen. 
De eerste avond hebben we direct de zonsondergang meegepakt. Het blijft een mooi gezicht!
We hebben enorm veel geluk gehad met het weer! De temperatuur lag elke dag tussen de 22 en 27 graden met een uitschieter naar 38 graden. Op die dag dat het zo heet was heeft Nori lekker in een teiltje met water gebadderd. Echt schattig om te zien. 
Joost en Sam kwamen nog langs voordat zij zelf op vakantie gingen en die avond hebben we geBBQt. Dan is het vakantiegevoel voor mij wel echt compleet hoor als de barbeque aangaat haha! 
Daan en Rens schoven tijdens het eten ook aan. Het was gezellig om zo spontaan weer eens met zijn allen bij elkaar te zijn :)
Lekker op mijn gemak koffie drinken en een boek lezen. Alleen tijdens vakanties kan ik me daar echt aan overgeven. Zo heerlijk ontspannen. 
Nori is ook mee geweest naar het strand en daar mocht ze voor het eerst loslopen. Dat ging goed, behalve dat ze mensen zo leuk vindt dat ze als een malle achter iedereen aan rent. En dan ook met hen mee blijft lopen alsof dat haar baasjes zijn haha! Ik heb dus ook aan mijn conditie gewerkt door constant achter haar aan de rennen haha. 
Papa en Nikkie gaan in het weekend vaak uitgebreid borrelen en dan is dat ook direct hun avondmaaltijd. Ik vind dat een leuk idee en in de vakantie hebben we het ook een aantal keer gedaan. Sowieso is het een prima oplossing voor wanneer je met het warme weer niet zoveel trek hebt, maar daarnaast ziet zo'n borrelplank er ook nog eens gezellig uit (en het was vooral ook heel erg lekker haha!). 

Fijn weekend allemaal! Xx

Zomer moodboard en gedachtendump


Een moodboard! Dat is lang geleden! Ineens had ik zin om er weer eentje te maken. Zoals ik al eerder vertelde is mijn leven sinds de komst van Nori best wel veranderd en dat heeft me aan het denken gezet. Maar ook vĆ³Ć³r Nori was ik al aan het denken: wat wil ik aan mijn leven veranderen, om het positiever te maken voor mezelf. 
Ik zat namelijk best wel in een dip. Het ging allemaal prima, maar ik had wel het gevoel dat mijn leven een beetje aan mijn voorbij ging. Doordeweeks werken, daarna op de bank relaxen en op donderdag/vrijdag borrelen met collega's. In het weekend even de stad in, soms ergens lunchen, soms afspreken met een vriendin, of met Maikel wat doen. Gewoon prima maar het voelt alsof ik op de automatische piloot leef en niet echt iets voor mezelf heb. Vroeger had ik altijd kleine doelen en hobbies: bloggen, tekenen,  sporten, een vakantie uitzoeken. Maar het laatste jaar heb ik in geen van die dingen echt zin gehad. Ik ben vooral heel erg moe, de hele tijd. 

Deels denk ik dat ik erg toe ben aan vakantie (wat gelukkig over een week begint). Dan kan ik even weg gaan van alles en hopelijk ontspannen. Maar in deze vakantie zijn we maar Ć©Ć©n week echt weg, en de tweede week zijn we weer thuis. Ik houd van thuis lekker rommelen, maar ik ben bang dat ik snel weer teveel ga nadenken over dingen. Als het namelijk slecht gaat met iemand in mijn omgeving, dan ga ik daar helemaal in op. Ik ben daar dan in mijn hoofd continu mee bezig. 'Doe ik wel genoeg om hem/haar te steunen?' 'Moet ik misschien nu alweer een appje sturen om te vragen hoe het gaat?' 'Wat als ik er niet voor diegene kan zijn op de manier dat van me wordt verlangt?' 'Ik ben zo moe en heb er eigenlijk geen kracht/zin voor, maar dit gaat niet om mij, je moet er zijn voor die persoon'
Ik kan er moeilijk mee omgaan en raak vervolgens in de stress en wordt daarvan weer heel erg moe. 
Aan deze gedachten kan ik niks aan doen (op dit moment) en ik kan het ook niet tegenhouden. Sowieso ben ik erg gevoelig voor de stemmingen van andere mensen. Daar kan ik helemaal depri van raken of angstig. Dat, in combinatie met de hoge werkdruk, eist nu langzaam zijn tol waardoor ik me steeds moeilijker tot dingen kan zetten. Van koken, tot de was draaien tot de deur uit gaan. 

Voordat ik echt in een diep gat stort is het dus tijd om hier wat aan te gaan doen. Dit weekend werd ik ineens ziek en kwam ik tussen de vele uren slapen door tot de conclusie dat ik toch weer meer bij mezelf moet proberen te blijven. Het risico dat ik dan mensen teleurstel en kan verliezen maakt mij bang, maar er moet een balans komen in mijn gedachten. Niet meer de hele tijd alleen maar aan het welzijn en de meningen van andere mensen denken. Alleen al door dit te typen voel ik me egoĆÆstisch hahašŸ˜….

In plaats van te leven naar hoe ik denk dat ik pas bij het leven van andere mensen, ga ik deze zomer leven op de manier dat ik mij het prettigste voel. 

Strandwandelingen met Nori en Maik

                    Lekker aanrommelen in huis
                                                                                    
                                                                                 Aardbeien en ander vers fruit van de markt halen

                                        Hardlopen op mijn eigen tempo

Niet partyen op de vrijdagavond maar lekker een serie kijken of chillen in de tuin

                                                                                                        Moodboards maken en bloggen

                            Tekenen en lezen
                                   
                                                Een wijntje met een vriendin op het terras of strandtent                                                                                                                 
Een lekkere maaltijd koken voor ons en die eten in de tuin

              Verder ontspullen en kleding uitzoeken, langzaam aan het huis zen maken

šŸŒžšŸŒžšŸŒžšŸŒžšŸŒž

Life with Nori

1. Nori is nu twee weken bij ons en het gaat steeds wat beter. Wandelen vindt ze altijd leuk, maar er moet wel wat te ontdekken zijn ander gaat ze voor je voeten springen. En dan kom je nergens meer. 
2. Na een lange dag wilt ze altijd wel even knuffelen voordat ze de bench in gaat voor de rest van de nacht. 
3. Wanneer je in je mand wilt liggen maar ook wilt eten šŸ˜…
4. Proberen om Maikel's gezicht te pletten. 
5. Als de 10 minuten wandelen erop zitten en we zijn nog niet thuis, dan dragen we haar het laatste stuk. Dan blijft ze altijd rustig in onze armen liggen. 
6. Ze wandelt als een echte dame met een attitude haha!
7. Middagdutje met Appie de Alpaca.
8. Zo ontspannen dat je bijna je mand uit rolt haha. 

Zoals ik al zei in de vorige post is ons leven best wel veranderd sinds de komst van Nori. Tijd voor onszelf is er bijna niet meer, maar toch vind ik dat niet heel erg. De dag begint vroeg, maar je haalt er ook veel uit. Een positieve verandering voor mij is dat ik niet meer de dag start met het scrollen op mijn telefoon, maar met een korte wandeling met Nori. Ik merk dat ik dan mijn dag fitter begin dan wanneer ik blijf snoozen. Je moet er ook wel echt uit want je weet dat ze anders in haar bench plast haha. 

We hebben wel een paar zware dagen gehad. Dagen waarin ze totaal onhandelbaar was. Enorm druk en niet willen eten, naast de pads plassen en janken in de bench.... Toen hadden we er zo weinig plezier in dat we ons echt afvroegen waar we in godsnaam aan waren begonnen. Maar het bleek dat we gewoon te krampachtig waren. We wilden te snel dat het allemaal goed ging. En dat is niet realistisch. Nu hebben we de verwachtingen los gelaten en dat geeft zoveel rust. Zindelijk worden komt vanzelf, net als het eten van de aanbevolen hoeveelheid brokjes. Ook bleek gisteren bij onze eerste puppycursus dat Nori nog niet genoeg rust krijgt op een dag. Ze moet echt 20 uur slapen om alle prikkels te verwerken. Vooral als er visite is geweest. Dus nu hebben we ons schema wat aangepast en laten haar lekker veel slapen. Het blijkt dat ze dat ook echt nodig heeft want elke keer ligt ze als een blok te slapen. 

Het kost veel tijd en geduld, maar ik heb alle vertrouwen dat het goed gaat komen :) En ik kijk uit naar alle leuke dingen die we met haar kunnen gaan doen als ze wat ouder en groter is. 

Fijne avond allemaal! Xx