Welkom thuis Nori!

Zaterdag hebben we in Friesland onze pup opgehaald! Ze heet Nori en is een Sheltie (Shetland Sheepdog). Ze is nu precies 8 weken oud en dus echt nog heel klein! In Friesland is ze geboren bij een koppel dat zelf zes Shelties heeft en als er dan een nestje komt dan verkopen ze de pups. Dat voelde voor ons goed. :) Omdat ze geen broodfokkers zijn heeft het best lang geduurd voordat wij aan de beurt waren voor een pup (bijna 1,5 jaar), maar ik ben blij dat we geduldig hebben gewacht. 
Eind april kregen we het bericht dat er zes puppies waren geboren. Eentje daarvan mochten wij hebben, op voorwaarde dat de kennismaking voor beide partijen goed zou gaan. Dat was gelukkig zo en na nog een extra ontmoeting eind mei, mochten we haar dus gisteren eindelijk ophalen😀
De reis naar huis verliep soepel. Nori heeft gelukkig geen last van wagenziekte en ze was ook lekker rustig op mijn schoot. We hebben 1x in de rit van twee uur een tussenstop gemaakt. 
Eenmaal thuis mocht Nori even de boel verkennen, en toen deed ze direct al een plasje binnen. Dat is natuurlijk eigenlijk niet de bedoeling, maar voor zo'n eerste keer in een vreemd huis was het niet gek dat dit gebeurde. 
De eerste nacht in de bench ging heel goed! Ze werd 1x wakker rond 1 uur 's nachts en daarna heeft ze netjes doorgeslapen tot 6 uur. Ook gisterennacht ging het heel goed. 
We proberen haar al bloot te stellen aan verschillende soorten prikkels en indrukken. Bijvoorbeeld door een rondje te maken in de bak op de fiets (natuurlijk nog wel lopend), door muziek te draaien en tv te kijken, de buren die even langskomen en aan de lijn te lopen. Ook zijn we al een keer langs een drukke autoweg gelopen. Dat gaat allemaal erg goed! Ze is niet snel bang en geeft eigenlijk niks om harde geluiden (zelfs het onweer van zaterdagnacht deed haar niks en toen hadden we ook nog eens het raam op een kier)
Het leven met Nori is wel heel erg wennen. Voor ons, want je hele dag draait om haar, maar ook voor onze kat Indy. Die kijkt nog van een afstandje toe naar de soms erg drukke pluisbol waar ze de aandacht ineens mee moet delen. Ik heb er wel alle vertrouwen in dat het samenwonen van deze twee goed gaat komen. Indy valt Nori namelijk niet aan en blaast alleen als Nori te ver gaat, bijvoorbeeld door aan Indy's staart te zitten of tegen hem aan te lopen. Als Nori rustig is dan komt Indy kijken en ruikt af en toe even aan haar. Ik vind dat al heel wat 😊

Naast alle leuke speelmomentjes en de schattigheid als ze op ons schoot of in de bench slaapt, zijn er ook nog een aantal dingen die wat minder gaan (wat logisch is). Zo is Nori totaal niet geïnteresseerd in het eten van haar brokjes. Het kost haar veel moeite om de brokjes door de midden te kauwen. Wat gek is want bij de fokkers had ze wel veel eetlust en ging dat allemaal goed. Hopelijk is het gewoon nog wat stress van het eten zonder haar vijf broertjes en zusjes. 

Daarnaast is het een hele klus om haar zindelijk te maken. We proberen continue op haar te letten en als we zien dat ze een plasje moet doen, proberen we haar op tijd op te tillen en buiten te zetten. Maar Nori is snel, en als je 2 seconden niet kijkt dan ligt er ineens een plasje in de woonkamer haha. 
Het telkens optillen als we denken dat ze moet is voor haar denk ik ook stressvol. Vooral omdat ze ook vaak wordt opgetild bij loos alarm. Elke keer als we haar buiten zetten dan doet ze niks, tijdens het wandelen ook niet. Maar zodra we binnenstappen dan wilt ze meteen op de woonkamervloer haar behoefte doen. Dan komen wij weer aan gerent om haar op te tillen terwijl het plasje er dan al ligt...En als we haar dan weer buiten zetten (ook bij loos alarm) dan slaat dat eigenlijk nergens op. Zo snapt zij er natuurlijk ook niks meer van. 
Daarom gaan we nu proberen om met Puppypads te werken. Die leggen we in de woonkamer op de plekken waar ze plasjes doet, totdat ze alleen nog maar op de pads gaat. En als ze dan gewend is aan het gebruik van de pads, dan gaan we die langzaam afbouwen en naar de deur verplaatsen. Hopelijk brengt dat voor ons beide meer rust 😊

Het is dus een hele uitdaging, maar ik denk later leuk om terug te lezen hoe het opvoeden is verlopen ;) 
Tot de volgende update!~